Gözlerin
Gözlerin kalbimin rüzgarıdır
Bir azgın nehir yıkandığımız.
Ağzım çamur dolu,
Ellerim çamur,
Biliyorsun, çamur bizim mayamız.
Kirpiklerinin gölgesi düşüyor rüyalarıma
Gülüşlerin bir dalgın bulut
Uzaklar soğuk olur, gitme.
Gözlerin kalbimin rüzgarıdır
Bir eski masal inandığımız.
Tenim sevda dolu,
Ellerim sevda,
Biliyorsun, sevda bizim yalanımız.
Ayak seslerini duyuyorum geçmişin tenhasında
Parmak uçların kızıl bir yangın,
Dokunsan kendine, sen yine üşürsün.
Dünya akıyor damarlarımda,
Parlak yaban otları ve çocuk sesleri kilitli bir bahçeden
Alabildiğine mavi gökyüzü
Yıllar, asırlar, eski uzak şarkılar
Ve hepsi senin.
Nasıl ki benim bunlar
Şimdi kainat senin.
O yollarda yürümeyi bilirsin,
Anlaşılmaz heceler mırıldanır dudakların.
Duymazsın sesimi, bakmazsın arkana
Öyle mağrur öyle uzak
Kış rengi küller dökülür gözlerinden
Sigaranı bilmem hangi durakta söndürdün
Gözlerin kalbimin rüzgarıdır,
Bir küçük hayat yaşadığımız.
Sesim yıldız dolu,
Ellerim yıldız,
Biliyorsun, evrende bir küçük yıldız dünyamız.
Gözlerin kalbimin rüzgarıdır,
Bil ki, bir kısa hayat yaşadığımız.
